Zapłodnienie in vitro (IVF, IVF-ICSI)

Jak przebiega leczenie IVF?

Na początku całego procesu jakim jest zapłodnienie in vitro musimy uzyskać większą liczbę jajeczek niż organizm kobiety uwalnia w momencie owulacji. Dlatego leczenie rozpoczyna się od stymulacji hormonalnej pacjentki. Stymulacja monitorowana jest poprzez badania USG.
Gdy komórki jajowe są dojrzałe, pobieramy je z jajników wykonując punkcję pęcherzyków. Lekarz za pomocą igły wprowadzanej przez pochwę pobiera płyn pęcherzykowy łącznie z jajeczkami. Pobranie komórek jajowych odbywa się w znieczuleniu ogólnym i trwa około 10 minut. W tym samym dniu pobieramy również nasienie od partnera. Komórki jajowe pozyskane podczas punkcji zapładniane są plemnikami, a powstałe zarodki są przechowywane i hodowane poza ciałem kobiety przez kilka dni. Następnie wybieramy najlepszy z zarodków i przenosimy go do macicy kobiety. Pozostałe zarodki wysokiej jakości mogą na życzenie pary zostać zamrożone i przechowywane do późniejszego transferu.

Do kogo skierowane jest leczenie IVF?

• Do par, gdzie u kobiety zdiagnozowano niedrożność jajowodów, endometriozę, zrosty zapalne w okolicy miednicy lub jeśli istnieje ryzyko niewydolności jajników (produkują zbyt niską liczbę jajeczek)

• Do par, gdzie u mężczyzny zdiagnozowano obniżoną płodność

• Do par, gdzie mężczyzna ma nieprawidłowe wartości spermiogramu

• Do par z immunologicznymi przyczynami niepłodności

• Do par, u których zdiagnozowano inną przyczynę niepłodności

Leczenie IVF krok po kroku

1. Faza przygotowawcza

Pierwszym krokiem do poczęcia zdrowego dziecka za pomocą technik wspomaganego rozrodu jest rozmowa z lekarzem w Klinice Unica. Podczas niej szczegółowo analizujemy zdolności reprodukcyjne każdej pary. Na podstawie wywiadu i wstępnego badania nasi eksperci zaproponują odpowiednie metody i sporządzą plan całego leczenia. Może to wyglądać na przykład tak w ten sposób:

2. Komórki jajowe

Podczas badania analizujemy pracę jajników kobiety. Pobranie jajeczek odbywa się w znieczuleniu ogólnym pod kontrolą USG. Lekarz za pomocą nakłucia odsysa płyn pęcherzykowy z jajników, a wraz z nim komórkę jajową. W laboratorium jajeczko zostanie pozbawione komórek wzgórka oraz oceniona zostanie jego jakość i dojrzałość. Jeśli z przyczyn medycznych nie jest możliwe wykorzystanie własnych komórek jajowych, zalecamy parze zabieg IVF z darowanymi komórkami jajowymi. Para wybiera wtedy odpowiednią dawczynię z naszej obszernej bazy danych.

3. Nasienie

Częścią badania mężczyzny jest przeprowadzenie spermiogramu. Jego wyniki pokazują nam, która metoda zapłodnienia komórki jajowej jest odpowiednia. Jeśli wynik spermiogramu jest dobry, nasienie można wykorzystać do zapłodnienia jajeczka, a także zamrozić i przechowywać do późniejszego wykorzystania. Jeśli w ejakulacie nie znajdziemy plemników, zalecamy mężczyznom wizytę u urologa. Lekarz zaleca dalsze postępowanie, na przykład chirurgiczne pobranie nasienia (metoda TESE lub MESA). Jeśli spermiogram wskaże złe wyniki lub jeśli podczas zabiegu chirurgicznego nie odnajdziemy żywych plemników, zalecimy parze zabieg IVF z wykorzystaniem nasienia dawcy. Para wybierze odpowiedniego dawcę z naszej obszernej bazy danych.

4. Zapłodnienie jajeczek i powstanie zarodków

Przy wykorzystaniu technik wspomaganego rozrodu komórka jajowa jest samowolnie zapładniania w ciele kobiety (metoda IUI) lub poza jej ciałem (metody IVF i ICSI). W przypadku metody IVF do uzyskanych komórek jajowych dodajemy zawiesinę o określonym stężeniu zawierającą nasienie. Plemniki następnie same wnikają do poszczególnych komórek jajowych, dochodzi do naturalnej selekcji. Większą szansę na pomyślne zapłodnienie możemy uzyskać wykorzystując nowoczesne metody, takie jak PICSI, MACS lub MicroChip Fertile Plus®. Za pomocą tych technologii dochodzi do wstępnej selekcji i wyboru odpowiednich plemników, które embriolog wstrzykuje bezpośrednio do komórek jajowych.

5. Hodowla zarodków 1. -5. dzień

Zarodek powstaje z zapłodnionej komórki jajowej. Jakość zarodka zależy od jakości plemników, jakości komórek jajowych oraz połączenia informacji genetycznej pochodzącej od obojga partnerów. Przedłużona kultywacja zarodków pozwala nam wybrać te o najwyższej jakości, mające największy potencjał do dalszego rozwoju. Bardziej szczegółowa analiza rozwoju zarodków możliwa jest przy wykorzystaniu EmbryoScope, który na bieżąco monitoruje zarodki i pokazuje nam, które z nich będą najbardziej odpowiednie do transferu. W przypadku zwiększonego ryzyka wystąpienia wrodzonych wad genetycznych stosujemy genetyczne testy diagnostyczne PGT-A i PGT-M. Oceniają one chromosomalny skład genetyczny zarodka i pomagają wybrać genetycznie zdrowy zarodek z prawidłową liczbą chromosomów.

6. Przeniesienie zarodka do macicy

Po udanej hodowli wybieramy najlepszej jakości zarodek, który zostaje przeniesiony (transferowany) do macicy kobiety. Podczas transferu przenosimy jeden, maksymalnie dwa zarodki. Pozostałe wysokiej jakości zarodki mogą na życzenie pary zostać zamrożone i zachowane do późniejszego poczęcia (metoda KET).

7. Zagnieżdżenie się zarodka 6. -7. dzień

Od szóstego do siódmego dnia swojego rozwoju, a więc dwa dni po transferze, zarodek zagnieżdża się w macicy. Skuteczność zagnieżdżenia zależy od różnych czynników. Jednym z nich jest np. wysokość i struktura endometrium. Szansę na implantację zarodka można zwiększyć dzięki metodzie EmbryoGlue®