Metody
laboratoryjne wspomagające poczęcie

Sanakin: Autologiczne Surowica Bogata w Cytokiny (ACRS)

Czym jest Sanakin?

Sanakin to innowacyjna alternatywa dla PRP. Wykorzystuje również krew pacjenta, ale produkuje autologiczną surowicę bogatą w cytokiny (ACRS), która celowo reguluje procesy zapalne i stymuluje regenerację tkanek. Ta metoda jest całkowicie naturalna i bezpieczna, ponieważ wykorzystuje wyłącznie substancje własne organizmu, koncentrując się na efektach przeciwzapalnych i regeneracji komórek.

Sanakin okazał się skutecznym narzędziem w leczeniu problemów reprodukcyjnych, dzięki wysokiemu stężeniu przeciwzapalnych cytokin i czynników wzrostu, które mogą wspierać sukces IVF. Dzięki temu Sanakin stanowi obiecującą alternatywę dla metody PRP, oferując zaawansowane podejście do regeneracji tkanek i wsparcia funkcji rozrodczych.

Docytoplazmatyczna iniekcja plemnika (PICSI)

Przy użyciu tej techniki wykorzystujemy fakt, że otoczka komórki jajowej zawiera hialuronian, a główki dojrzałych plemników posiadają rozwinięty receptor reagujący na tę substancję. Hialuronian wykorzystujemy jak magnes, który przyciąga dojrzałe plemniki. Dzięki tej metodzie jesteśmy w stanie wstępnie dobrać odpowiedni plemnik i zapłodnić nim komórkę jajową. W przeciwieństwie do metody ICSI, w której selekcjonujemy plemniki według kształtu i ruchliwości, PICSI pozwala nam na wybór dojrzałych plemników. W ten sposób naśladujemy naturalną selekcję, jaka występuje podczas naturalnego poczęcia.

Do kogo skierowana jest metoda PICSI?

• do pacjentów z graniczną wartością spermiogramu

• do pacjentów po kilku nieudanych cyklach leczenia

• do par o niskim wskaźniku zapłodnienia lub złej jakości zarodków

Magnetyczne sortowanie komórek (MACS)

Jest to nieinwazyjna metoda umożliwiająca selekcję żywych plemników, bez oznak apoptozy. Apoptoza to naturalny proces zaprogramowanej śmierci komórki. W trakcie jej trwania plemniki stopniowo giną. Początkowo mogą wydawać się ruchliwe i pod mikroskopem trudno je odróżnić od zdrowego nasienia. Jednak na późniejszym etapie plemniki apoptotyczne nie są w stanie zapłodnić komórki jajowej. Metoda MACS magnetycznie znakuje te plemniki i wychwytuje za pomocą pola magnetycznego. Plemniki, które po zastosowaniu metody MACS pozostaną, wykazują następnie większą ruchliwość, lepszy kształt i wyższą fragmentację DNA.

Do kogo skierowana jest metoda MACS?

• do pacjentów w starszym wieku ze względu na większe prawdopodobieństwo plemników z uszkodzonym DNA

MicroChip Fertile Plus® (Mikroprzepływowe czipy do sortowania plemników)

Niektóre procedury wspomaganego rozrodu wymagają w procesie przygotowawczym tzw. wirowania, które mechanicznie odfiltrowuje nieodpowiednie plemniki. Obciąża je ono jednak prowadząc często do uszkodzenia. Metoda mikroprzepływowych czipów jest łagodniejszą alternatywą opartą na zasadzie naturalnej selekcji plemników. Czip zawiera mikrobariery naśladujące naturalne środowisko kobiecego jajowodu, przez który przechodzą plemniki. Posortowane w ten sposób plemniki wykazują większą ruchliwość i lepszy kształt, mniejszą fragmentację DNA oraz niższy poziom reaktywnych form tlenu mających na nie niekorzystny wpływ. Czipy mogą być stosowane do zapłodnienia metodami ICSI, PICSI, IVF, a także IUI.

Do kogo skierowana jest metoda MicroChip Fertile Plus®?

• do par po wielokrotnych poronieniach

• do par po wielokrotnych transferach zarodków i niepowodzeniu przy implantacji

• do par ze słabą jakością zarodków w poprzednich cyklach

Timelapse

Ta metoda pomaga nam monitorować rozwój zarodka przez cały okres jego kultywacji. Zarodki umieszczamy w specjalnej skrzynce hodowlanej Timelapse, gdzie mają najlepsze warunki do rozwoju. Tutaj na bieżąco skanujemy je mikroskopową kamerą i monitorujemy ich rozwój. Przez całe 5 dni przedłużonej kultywacji oceniamy ich dynamikę rozwoju. Następnie jesteśmy w stanie wyselekcjonować zarodki najlepszej jakości, które mają największe szanse na zagnieżdżenie się i powstanie ciąży.

Nacięcie otoczki przejrzystej zarodka (Assisted hatching) za pomocą lasera

Każda komórka jajowa, a później zarodek, znajdują się w specyficznej osłonie ochronnej zwanej zona pellucida. Zarodek pozostaje w niej do czasu implantacji w macicy. Niektóre zarodki posiadają jednak znacznie mocniejszą osłonkę, która nie pozwala na pomyślne zagnieżdżenie się. W technice Assisted hatching wykorzystujemy wiązkę lasera do wykonania otworu w osłonie ochronnej zarodka. Ułatwi mu to kontakt z komórkami macicy i wesprze jego zagnieżdżenie, a tym samym powstanie ciąży. Wykonanie tej metody laserem bezkontaktowym jest znacznie łagodniejsze dla zarodka niż wykluwanie mechaniczne i dlatego nie może go w żaden sposób uszkodzić.

EmbryoGlue®

EmbryoGlue®, podłoże, którego twórcą jest firma Vitrolife, to specjalny klej tkankowy używany podczas przenoszenia zarodka do macicy. Zawiera wyższe stężenie hialuronianu, który znajduje się w jajowodach i macicy wytwarzając w ten sposób środowisko o zwiększonej lepkości. Mówiąc najprościej, zarodek wprowadzony do macicy na specjalnym podłożu EmbryoGlue® przykleja się do ściany macicy, mając w ten sposób większą szansę na zagnieżdżenie. Wyniki kliniczne pokazują, że stosowanie podłoża EmbryoGlue® zwiększa częstotliwość ciąży u pacjentek o ponad 6%. Podłoże hodowlane EmbryoGlue® może być używane do transferu zarodków we wszystkich stadiach rozwojowych zarodków, od zarodków dwudniowych do tych w stadium blastocysty. Nadaje się zarówno do świeżych, jak i mrożonych zarodków.

Aspiracja nasienia z najądrza (MESA)

Jeśli w ejakulacie mężczyzny nie ma plemników, wybieramy metodę aspiracji nasienia z najądrza (MESA). Ten mikrochirurgiczny zabieg wykonywany jest w pełnym znieczuleniu, przeprowadza go lekarz specjalizujący się w urologii. Poprzez zewnętrzne nacięcie na mosznie uzyskuje dostęp do najądrza i za pomocą pipety odsysa nasienie. Pobrane w ten sposób komórki można wykorzystać do zapłodnienia metodą ICSI, kiedy plemniki są wstrzykiwane bezpośrednio do komórki jajowej.

Dla kogo skierowana jest metoda MESA?

do pacjentów z zaburzeniami transportu plemników między najądrzem a cewką moczową

do pacjentów po wazektomii

Pobranie nasienia z tkanki jąder (TESE)

W przypadku braku plemników w ejakulacie i w najądrzach stosujemy metodę pozyskiwania komórek z tkanki jąder (TESE). Również ten zabieg mikrochirurgiczny wykonywany jest w pełnym znieczuleniu i przeprowadza go lekarz specjalizujący się w urologii. Poprzez zewnętrzne nacięcie na mosznie usuwa małe kawałki tkanki jąder. Z nich następnie w laboratorium pozyskiwane są poszczególne plemniki. Uzyskane w ten sposób komórki można następnie wykorzystać do zapłodnienia metodą ICSI (wstrzyknięcie bezpośrednio do komórki jajowej), tak samo jak w przypadku metody MESA.

Dla kogo skierowana jest metoda TESE?

• do pacjentów z zaburzeniami transportu plemników między najądrzem a cewką moczową

• do pacjentów po wazektomii

ERA (Endometrial Receptivity Analysis)

Test receptywności endometrium określa, kiedy endometrium jest optymalnie przygotowane do pomyślnej implantacji zarodka. Na podstawie analizy planujemy transfer w czasie, w którym szansa na ciążę jest największa.

Do kogo skierowana jest metoda ERA?

• do par z wielokrotnym niepowodzeniem implantacji zarodka

EndomTRIO (EMMA, ERA, ALICE)

Zestaw trzech badań, EMMA, ERA i ALICE, daje nam pełny obraz stanu endometrium. Dzięki tym badaniom nasi lekarze zalecają odpowiedni przebieg leczenia i tym samym zwiększają szansę na zdrową ciążę.

EMMA (Endometrial Microbiome Metagenomic Analysis)

Badanie to skupia się na równowadze mikrobiologicznej endometrium. Analizuje obecność bakterii w błonie śluzowej macicy, również takich, które wspierają rozwój ciąży.

ERA (Endometrial Receptivity Analysis)

Test receptywności endometrium określa, kiedy endometrium jest optymalnie przygotowane do pomyślnej implantacji zarodka. Na podstawie analizy planujemy transfer w czasie, w którym szansa na ciążę jest największa.

ALICE (Analysis of Infectious Chronic Endometritis)

Badanie to jest częścią testu EMMA i pozwala rozpoznać przewlekłe zapalenia błony śluzowej macicy oraz bakterie chorobotwórcze związane najczęściej z zapaleniem. Mogą one być jedną z przyczyn zaburzeń implantacji zarodków lub powtarzających się poronień.